Het plukken is nog lang niet afgelopen

Ik ben er niet uit. Wat moet ik nu vinden van het regeerakkoord? Ik ben een vermogend burger. Verdien goed samen met C. Ben zo’n schouder die de zwaarste lasten moet dragen. Alsof er niets aan de hand is, met één hand in de zak, gooit Samson het eruit en lacht Rutte het weg. In de afgelopen jaren is alles om me heen aan het veranderen. Regelingen komen en verdwijnen of veranderen. De pensioenleeftijd is inmiddels kabinetsafhankelijk geworden. En het ene moment betaal ik een langstudeerboete voor K en het andere moment weer niet. En net als je denkt ‘das mooi’ zie je hoe je uitwonende studerende mannen hun zorgtoeslag kwijt raken. Schade van 140 euro per maand. En laat ik het maar niet over de zorgpremie hebben.

Van de burger wordt enerzijds geëist dat hij zijn financiën goed plant voor mooi weer en storm. Anderzijds moet ik consumeren om de economie draaiend te houden.
Daartegenover laat de politiek het goed afweten. De burger kan het echt niet meer volgen. Ik lever geld in maar zie niemand er beter van worden. Behalve misschien de bodemloze putten waar de staatssteun in verdwijnt of de banken die maar blijven rommelen met overheidssteun. Hoe meer ik inlever voor de Grieken en Portugezen des te moeilijker krijgen de burgers het daar. Elk stukje EG steun trapt ze dieper in de grond.

Het zal dus allemaal wel. Laten we hopen dat het rustig blijft voor de komende 4 á 5 jaar. Dat we een beetje stabiliteit krijgen. Tot die tijd zit ik op mijn poen. Ik vertrouw de politiek niet als ze zeggen dat ik moet consumeren. Dat ik moet ontsparen. Volgens mij zijn ze nog lang niet uitgeplukt. De storm moet nog beginnen.