Opruimen is in. Er is zelfs een bestseller over geschreven en Ikea haakt er op in door allerlei kasten en opruimboxen aan te bieden. Maar die kasten en boxen zijn óók weer meer rommel in huis. Die opruimwoede, behalve dan het voorjaar is, is op zich gek want tegelijk kopen we ook weer in als gekken. Of is elke verjaardag goed voor een tafel vol prullaria. We kopen liefst zooi te vinden bij de action, Blokker en of tuincentra. Want dat kost toch niets? Dus vult ons huis zich gestaag met potjes, flesjes, schaaltjes, prullaria, geurstokjes, CD’s, computers, snoertjes, opladers, apparatuur, servies, bestek, keukenspullen, schoenen, jurkjes, kleding, boeken, handdoeken en glazen.
Ikzelf doe er ook vrolijk aan mee. 5 Jaar geleden hadden we de boekenkast flink uitgemest en nu zit hij weer helemaal vol. E Reader hoor ik jullie zeggen. Natuurlijk, daar kan je het boekenprobleem mee oplossen maar dan groeien de bestanden op mijn computer weer als een gek. Immers, a sociaal als we zijn, wisselen we ook illegaal boeken uit. Schrijvers hoeven niet te leven toch? Zo hebben mensen honderden boeken op hun computer staan, die ze waarschijnlijk nooit zullen lezen, net zo als we duizenden foto’s bewaren waar we zelden nog in kijken.
Troep maakt onrustig. Als je wat wilt hebben kost het tijd omdat je je huis nog niet tot Ikeaopruimsysteemtoonzaal heb omgetoverd. Wie zoekt nog een boutje in de schroevenbak op als je bij de doe het zelf 2 boutjes voor 34 cent kan kopen. Opruimen dus. Misschien is het wel een beetje Zen. Maar tegelijk moet ik de instroom stoppen. Nieuwe schoenen? Dan 1 paar weg of gewoon de oude eerst verslijten of niet eens kopen als het niet nodig is. Nieuw jurkje? Dan 1 stuks weg. Geen boeken bewaren die je nooit meer zal lezen. Geen koffietafelboek meer dat je nooit inkijkt. Als we zo ver zijn zijn we echt voorbij het opruimen. Maar dat geld ? Hoe ruim ik dat dan op?
GERARDHOOGERS 