Eindelijk, daar is dé nieuwe partij

Ik ben er uit. Bij de volgende verkiezingen kom ik met een eigen politieke partij genaamd 65+. Ik voel me niet vertegenwoordigd door de huidige 28 partijen. Mijn programma is nóg compacter dan dat van Blonde Geert. Ik wil slechts één ding. Alle 65+ers hebben recht op een kerstpakket. De nog werkende 65+er moet een geringe eigen bijdrage betalen om het pakket te kunnen bemachtigen. Om op de kieslijst te komen is dementie een eis. Immers, alleen ik bepaal wat er gebeurt in de partij. Ik wil geen gerotzooi in mijn partij. Ik ben voorzitter, partijstrateeg en leider. Wel hebben wel een ideoloog. Die man mag meedoen voor spek en bonen. Hij draagt een trui van de partijkampioen breien en een versleten camelkleurige corduroy broek met zoom en hangend achterwerk. Hij moet zich drie dagen voor de bijeenkomsten verplicht niet scheren.

In de komende jaren zal ik het land afreizen voor verschillende meet-ups. Willeke Alberti gaat ook mee. Het partijlied ‘Last Christmas kreeg ik mijn pakket’ van Wham zal door haar worden gezongen. Ik zet mijn gehoorapparaat dan wel even uit. Het programma moet nog worden doorgerekend door het CPB. Gewerkt wordt aan een minimale inhoudsspecificatie. Het wordt een duurzaam CO2 neutraal pakket. Om de kosten te dekken stel ik voor dat alle overheidssteun voor het betaald voetbal stopt. Daarnaast komt er een boze mensen taks. Alle boze uitingen op de sociale media worden belast met 1 Euro. De belastingdienst zal deze gaan innen.
NL zal in tweeën worden gedeeld. De Hollandse provincies en Utrecht en de rest op Limburg na. Om de gelukszoekers die mee willen genieten van het pakket tegen te houden komt er om de eerste drie een brede gracht. Van hieruit zal een corridor worden gemaakt naar Limburg. Een gracht is beter dan een muur. We zijn immers goed in waterwerken.

De partij zal zich opheffen als het kerstpakket in de grondwet is verankerd.

Terug naar mijn bubbel

Ik heb het geprobeerd, uit mijn bubbel kruipen. Luisteren naar rechts NL. Proberen met elkaar in discussie te gaan. Op Twitter kreeg ik ineens meer volgers. Maar ik houd het niet vol. Oké, ik was een rioolrat en NSB’er. Ik was een zielig, angstig en door politici geïndoctrineerd mannetje. Ik was links, o wat was ik links. Dat kan ik wel hebben. Na een tijdje werd elite een geuzennaam. Schelden is bij sommige gewoon op Twitter.
Maar eindeloos uitleggen dat het broeikasprobleem er echt wel is. Het lukt me niet. Ingaan op de tweet dat Rutte verantwoordelijk is voor 20.000 zelfdodingen. Ik heb het geprobeerd.
Het eindeloze gefit op de objectiviteit van de publieke omroep met als absolute koppen van jut Matthijs van Nieuwkerk en Jeroen Pauw. DWDD kijk ik al niet en Pauw vind ik leuk. Maar ook Nieuwsuur volg ik met plezier. Nooit en maar nooit zag ik commentaar op de commerciëlen. Of eindeloos gezeur dat een linkse omroep een links geluid laat horen.
De oproepen om het CBS en CPB op te heffen maakten me angstig. De verheerlijking van Trump en Poetin, ik begin er niet aan. En nogmaals ik ben geen fan van Hillery. Oké, blonde Geert kan ik blokken dat scheelt een hoop vuilnisretweets.
Ook de eindeloze angstopwekkende boze berichtenstroom in de vorm van retweets van Telegraaf, Elsevier en ThePostOnline. Ik merkte dat mijn volgenden in wie ik echt geïnteresseerd was werden weggedrukt in de stroom sombere, boze en angstige berichten.
Ik kap. Stop met de discussie. Het is zinloos. We kunnen niet met elkaar praten en luisteren. Het leidt tot niets. In de komende tijd schoon ik mijn volgenden weer. Net op tijd voor de verkiezingen.

Ik ben geen probleem meer

Einde vergrijzing
Einde vergrijzing

De grijskop is geen probleem meer. Het kan verkeren. Zo maar van de ene op de andere dag. Het regeringsorakel CPB heeft gesproken. Ik heb het er hier veel over gehad. Kijk maar eens onder de tag vergrijzing. Zat dus aan de goede kant, vergrijzing is nooit echt een probleem geweest. Ondanks alle wetenschappers en eerbiedwaardige overheidsinstituten die jarenlang een bevolkingsgroep hebben gestigmatiseerd als ware het zwarte pieten. En ons een waar armageddon voorspelden.

De regering heeft het simpel aangepakt. Je praat er 10 jaar over en in twee jaar los je het op. Zoals het altijd gaat. Je plundert de burger. AOW leeftijd schuift op, zieken laat je meer betalen, belastingen omhoog en in de ontslag wereld haal je het vangnet onder de mensen voor een deel weg.

Het CPB weet soms van gekkigheid niet wat ze moet doen en draaft daarom meteen door. Dat doe je natuurlijk omdat de regering graag positief nieuws wil horen. Want in 2080 is de overheidsschuld afgelost! In 2080! We moeten nog wel 66 jaar wachten. Zo’n beetje de periode van einde WO 2 tot heden.  Ze gaan er dan van uit dat politici in de tussentijd geen oorlog gaan voeren, geen prestige projecten  steunen, geen cadeautje’s aan de banken en bedrijfsleven geven, geen zieke banken steunen en geen geldvretend koningshuis hebben. En in de bijsluiter worden ook milieurampen, voedselschaarste en een energiecrisis uitgesloten. Maar goed in 2080, ik ben dan al lang dood, is de overheidsschuld weg. Een geruststellende gedachte.